GDZ Biology 6. klasa. Podręcznik [Kostikov I.Y., Volgin S.O., Dodi V.V.] 2019

25.12.2019, icon

1 573,

§ 30. Modyfikacje ewakuacji i jej części.
1. Jakie znasz podziemne modyfikacje ucieczki?
Pędy wykonują szereg dodatkowych funkcji związanych z ich modyfikacją. Modyfikacje ewakuacyjne powstają w procesie ewolucji adaptacyjnej. Istnieją podziemne i podwyższone modyfikacje pędów. Wśród podziemnych modyfikacji kłącza pospolite (trawa pszeniczna, turzyca, konwalia, szczaw, koguciki, imbir), bulwy (ziemniaki), cebulki (czosnek, hiacynt, cebula, żonkil, tulipan, lilia).
Kłącze - pęd, na którym znajdują się pąki, przypadkowe korzenie, a czasem zmniejszone liście; uczestniczy w odżywianiu gleby, przechowywaniu składników odżywczych, rozmnażaniu wegetatywnym, tworzy pędy nad głową, roślina w postaci kłącza zimuje po śmierci części nadziemnych.
Bulba - wierzchołkowe zgrubienia podziemnego pędu (stolon), w którym odkłada się duży zapas materii organicznej; skrócił międzywęźle, komórki nerek; wewnętrzna struktura bulwy jest podobna do struktury łodygi; jest organem wegetatywnego rozmnażania.
Cebula - pęd z bardzo krótką łodygą (na dole) i zmodyfikowanymi liśćmi - suche lub soczyste łuski; uczestniczy w ochronie rezerw składników odżywczych; jest organem wegetatywnego rozmnażania; w warunkach półpustynnych, pustynnych obecność narządów rezerwowych pozwala roślinie na wypchnięcie pędu kwiatonośnego na krótki okres wegetacji, kwitnienie i wydawanie owoców. Corm - cebula z rozwiniętą częścią rdzenia przypominającą kształt bulwy (szafran, mieczyk, koszenie).
2. Czym różnią się podziemne zmodyfikowane pędy od korzeni?
Podziemna modyfikacja pędu swoim wyglądem przypomina nieco korzeń, ale różni się od niego obecnością węzłów, międzywęźli, pąków pachowych, zmodyfikowanych liści - łusek. Nie mają włosków i nasad korzeniowych, takich jak te z korzeni. Podziemna łodyga rośnie wraz ze szczytem, w którym znajduje się wierzchołkowy pąk, który nigdy nie jest przykryty skrzynką. Dodatkowe korzenie tworzą się z węzłów kłącza; z jego pąków rozwijają się pędy nadziemne. Łodyga może być umieszczona w glebie poziomo (oko kruka, konwalia, trawa pszeniczna) lub pionowo (oset locha, skrzyp polny, ciemiernik).
3. Jakie znasz modyfikacje pędów nadziemnych?
Wraz z typowymi pędami, w których liście przeprowadzają fotosyntezę, a łodygi zapewniają umieszczenie liści w przestrzeni, zmodyfikowane pędy często trzepoczą w roślinach.
Modyfikacje pędów naziemnych obejmują ciernie, anteny i cladodes. W niektórych przypadkach roślina nie modyfikuje całego pędu, ale tylko jego liście, a metamorfozy wyglądają ogólnie podobnie do takiego pędu (anteny, kolce).
Wąsy są bardzo cienkie, z wydłużonymi międzywęźlami, pełzającymi pędami, które zapuszczają korzenie w węzłach i dają początek nowym roślinom (truskawki).
Anteny - długie cienkie pędy o zmniejszonych liściach. Są przy winogronach,
ogórek i inne rośliny. Anteny rozwijają się w roślinach, które nie są w stanie samodzielnie być w pozycji pionowej. Ze względu na obecność anteny macierzystej roślina otrzymuje dodatkowe wsparcie. Anteny zapewniają mocowanie roślin z pełzającymi lub pnącymi pędami do różnych przedmiotów. Kolce - skrócone, ostre, twarde, sztywne do wyrośnięcia bez liści, chronią roślinę przed nadmiernym parowaniem i zjadaniem zwierząt (głóg, dzika jabłoń). W gledia grube, rozgałęzione ciernie pojawiają się na pniach ze śpiących pąków. Ciernie głogu powstają również z pąków pachowych liści i znajdują się tam, gdzie pędy boczne znajdują się w innych roślinach.
Podwyższone bulwy - lokalne zgrubienie głównej łodygi, na której znajdują się liście. Na przykład kapusta kalarepa. A w tropikalnych storczykach pogrubione pędy boczne.
Kladady są pędem bocznym, który został poddany modyfikacji, który jest zdolny do długotrwałego wzrostu i ma spłaszczone zielone, długie łodygi, które przyjmują funkcję liści. Kladodia pełni funkcję fotosyntezy, a dobrze rozwinięte komórki niosące chlorofil znajdują się w naskórku. Grupa roślin posiadających kladodia obejmuje kaktusa dekabrysta; opuncja, mulenbekia ploskvitkovu, południowa karmichelia.
Modyfikacje liści roślin mięsożernych to maszyny rybackie. Na rosiczkach w maju liść nosi lepkie gruczoły, których zawartość, przelewająca się na słońcu, przyciąga owady. Te ostatnie przylegają do liści, gdzie przy udziale soków trawiennych rośliny wysysają z owadów związki azotu niezbędne do funkcjonowania roślin. W zwykłym blistrze ulotki są przekształcane w formację przypominającą worek, do której wejście jest pokryte włosami skierowanymi do jamy. Rozwielitki, skorupiaki łatwo przenikają do aparatu rybackiego, z którego nie mogą się wydostać. Na ścianach może zawierać gruczoły wydzielające enzymy trawienne i za ich pomocą roślina otrzymuje związki azotowe.