GDZ Biology 6. klasa. Podręcznik [Kostikov I.Y., Volgin S.O., Dodi V.V.] 2019

25.12.2019, icon

1 573,

Wprowadzenie Czym jest życie, jak się je bada.
§ 1. Znaki życia.
1. Jaka jest główna cecha odróżniająca żywy organizm od obiektu nieożywionego?
Główną właściwością żywych organizmów jest ich zdolność do rozmnażania się.
Rozmnażanie - proces reprodukcji własnego rodzaju, zapewniający ciągłość i ciągłość życia.
Organizmy żywe mają znaki i właściwości, których nie ma w większości nieożywionych układów. Zdecydowana większość z nich występuje osobno w nieożywionych systemach. Jednak tylko razem wzięte charakteryzują specjalną formę ruchu materii - życia.
Wzrost i rozwój to dwie wzajemnie powiązane strony tego samego procesu.
Wzrost - zmiany ilościowe związane ze wzrostem masy całego organizmu.
Rozwój - zmiany jakościowe, różnicowanie morfologiczne tkanek i narządów oraz ich poprawa funkcjonalna. Podstawą wzrostu i rozwoju organizmu jest metabolizm i energia.
Wszystkie żywe organizmy są zdolne do metabolizmu ze środowiskiem, wchłaniając z niego elementy niezbędne do odżywiania i wydzielając odpady. W biologicznym cyklu substancji po prostu przenoszą się z jednego miejsca do drugiego lub zmienia się ich stan agregacji, podczas gdy w żywych organizmach metabolizm ma jakościowo inny poziom, w tym procesy syntezy i rozkładu.
W procesie ewolucji żywe organizmy rozwinęły i utrwaliły zdolność do selektywnego reagowania na wpływy zewnętrzne. Ta właściwość nazywana jest drażliwością. Każda zmiana warunków otoczenia otaczających organizmy jest dla niego podrażnieniem, a jego reakcja na bodźce zewnętrzne jest wskaźnikiem jego wrażliwości i przejawem drażliwości.
Biorąc pod uwagę, że określone żywe organizmy reagują na zmiany w środowisku zewnętrznym, jasne jest, że mogą się do niego dostosować. Cechy struktury, funkcji i zachowania danego organizmu, które odpowiadają jego stylowi życia i zdolności do rozmnażania się w danych warunkach środowiskowych, nazywane są adaptacjami (adaptacjami).
Każdy żywy organizm otrzymuje niezbędne substancje ze środowiska zewnętrznego i uwalnia do niego odpady. Procesy metabolizmu obejmują odżywianie, oddychanie, wydalanie.
Główne właściwości i oznaki życia.
1) Jedność składu chemicznego. Skład wszystkich żywych organizmów obejmuje te same pierwiastki chemiczne zawarte w materii nieożywionej. Jednak ich stosunek do życia i do życia jest inny. Tak więc w organizmach żywych znacznie większa część składu chemicznego (98%) stanowią cztery pierwiastki: węgiel, wodór, tlen i azot. Ponadto wszystkie żywe organizmy są dostrojone do specjalnych substancji - makrocząsteczek, których nie ma w materii nieożywionej. Głównymi są: białka, kwasy nukleinowe i LTP (kwas adenozynotrifosforowy), węglowodany i lipidy.
2. Dyskretność (przerywana, to znaczy składa się z oddzielnych części) i uczciwość to dwie podstawowe ogólne właściwości organizacji życia na Ziemi. Ta właściwość polega na tym, że każdy żywy system (komórka, organizm, populacja, gatunek, biogeocenoza) składa się z oddzielnych, ale połączonych i oddziałujących ze sobą części, które tworzą strukturalnie funkcjonalną jedność, dlatego stanowią jedną całość.
3) Złożoność i wysoki stopień organizacji. Żywe systemy składają się z ogromnej liczby złożonych cząsteczek i struktur, co prowadzi do ich skomplikowanej struktury wewnętrznej. Co więcej, każda część ciała ma specjalny cel i jest w stanie wykonywać określone funkcje. Wszystko to zapewnia złożoność i wysoki stopień organizacji systemu życia jako całości.
4) Metabolizm i przetworzona energia. System żywy jest systemem otwartym, ponieważ przez niego przepływa materia i energia. Dzięki energii żywe organizmy mają zdolność do wydobywania, przekształcania i wykorzystywania energii środowiskowej - w postaci organicznych składników odżywczych lub w postaci energii promieniowania słonecznego. Dzięki substancjom i energii pochodzącej ze środowiska organizmy i ich składniki - narządy i struktury - mogą pełnić różne funkcje. W wyniku swojej życiowej działalności zwracają produkty rozkładu i przetwarzają energię w postaci ciepła do środowiska zewnętrznego. Wszystko to stanowi istotę metabolizmu i konwersji energii w żywych organizmach.
5) Samoregulacja. Właściwość samoregulacji oznacza zdolność organizmów żywych do utrzymania stałości swojego składu chemicznego w nieskończenie zmieniających się warunkach środowiskowych, z wykorzystaniem pewnych systemów regulacyjnych zarówno na poziomie komórkowym, jak i na poziomie całego organizmu.
6) Autoreprodukcja. Jest to najbardziej uniwersalna właściwość życia, która zapewnia zdolność do reprodukcji. To dzięki tej właściwości osobniki rodzicielskie rozmnażają swoje potomstwo z pokolenia na pokolenie (aksjomat Weismana), dzięki czemu życie gatunku nie kończy się. Autoreprodukcja opiera się na procesie replikacji, to znaczy syntezie DNA cząsteczki, która zachowuje dziedziczną informację, w oparciu o zasadę macierzy (aksjomat Koltsova). Zasada ta przejawia się w dokładności kopiowania względnie stabilnej cząsteczki DNA, zapewnia możliwość identycznej samoreprodukcji (zjawisko dziedziczności).
7) Redukcja kowariantna. Samoreprodukcja w żywych organizmach nie występuje jako mechaniczne powtórzenie, lecz jako rozmnażanie ze zmianami (aksjomat C. Darwina). Nieuchronność takich zmian wynika z właściwości fizykochemicznych cząsteczki DNA. Każda cząsteczka, szczególnie wystarczająco złożona, i taka jest cząsteczka DNA, nieodłącznie związana jedynie z względną, to znaczy stopień stabilności jest ograniczony. Od czasu do czasu doświadcza zmian strukturalnych spowodowanych ruchem atomów i cząsteczek. Jeśli zmiany te nie prowadzą do śmierci, są one wielokrotnie wzmacniane (aksjomat Timofesva-Resovsky), a następnie dziedziczone w wyniku samoreprodukcji zgodnie z zasadą macierzy. Redukcja konwariaptyczna oznacza możliwość dziedzicznej transmisji dyskretnych odchyleń od stanu początkowego, czyli zmian genetycznych (zjawiska zmienności).
8) Zdolność do wzrostu i indywidualny rozwój. Ta właściwość jest nieodłącznym elementem wszystkich żywych organizmów. Wzrost - wzrost masy i wielkości osoby. Jednocześnie zachowane są pewne cechy strukturalne charakterystyczne dla tego gatunku. Wzrostowi towarzyszy rozwój. Indywidualny rozwój (ontogeneza) to cały zestaw przemian jednostki od momentu jej powstania do końca życia, podczas którego powstaje określony stan jakościowy organizmu.
9) Drażliwość i zdolność do specyficznego reagowania na zmiany w otoczeniu. Drażliwość jest podstawową właściwością wszystkich żywych istot. Jest to związane z przekazywaniem informacji ze środowiska zewnętrznego do żywych organizmów i przejawia się w ich reakcjach na wpływy zewnętrzne. Ze względu na właściwość drażliwości organizmy żywe selektywnie reagują na wpływy zewnętrzne zgodnie z ich dziedzicznymi cechami.
10) Adaptowalność do środowiska. Biorąc pod uwagę fakt, że żywe organizmy reagują konkretnie na zmiany w środowisku zewnętrznym, jasne jest, że mogą się do niego dostosować. Cechy struktury, funkcji i zachowania danego organizmu, które odpowiadają jego stylowi życia i zdolności do rozmnażania się w danych warunkach środowiskowych, nazywane są adaptacjami (adaptacjami).
11) Zdolność do rozwoju historycznego (filogeneza). Ten proces nazywa się ewolucją. Rozwójowi historycznemu towarzyszy powstawanie nowych gatunków, ich adaptacja do środowiska i postępujące komplikacje życiowe. Wszystko to dzieje się pod wpływem doboru naturalnego (aksjomat C. Darwina). W procesie ewolucji powstała cała różnorodność żywych organizmów, dostosowanych do warunków istnienia.
2. Obecność których procesów wymaga metabolizmu?
Każdy żywy organizm otrzymuje niezbędne substancje ze środowiska zewnętrznego i uwalnia do niego odpady. Procesy metabolizmu obejmują odżywianie, oddychanie, wydalanie.
Odżywianie to proces wchodzenia do organizmu i przyswajania przez niego substancji niezbędnych do zapewnienia kosztów energii, struktury i naprawy tkanek. Składniki odżywcze dostają się do organizmu zwierząt wraz z pożywieniem.
Oddychanie to zestaw reakcji biologicznego utleniania substancji organicznych z uwalnianiem energii niezbędnej do życia organizmu.
Izolowany - proces wydalania produktów końcowych z organizmu, które powstały podczas metabolizmu w komórkach organizmu podczas rozpadu substancji organicznych. Ta funkcja jest wykonywana zarówno przez wyspecjalizowane narządy wydalnicze, jak i inne narządy lub układy.
3. Wiadomo, że kryształy rosną. Dlaczego uważa się je za organizmy żywe?
Krystalizacja jest procesem przejścia substancji ze stanu ciekłego do stałego krystalicznego z utworzeniem kryształów. Wzrost kryształów zachodzi poprzez przyłączanie pojedynczych cząstek materii do powierzchni kryształów. Nie są one jednak zdolne do samoreprodukcji i brakuje im metabolizmu, jest integralną cechą wszystkich żywych organizmów.
4. Niektóre komputery działają na fotokomórkach i nagrzewają się podczas pracy. Jakie jest ich podobieństwo do żywych organizmów i jaka jest różnica?
Fotokomórka jest urządzeniem elektrycznym, które przekształca energię światła w energię elektryczną. Komputer pochłania energię elektryczną z fotokomórki i zamienia ją w termiczną, świetlną, dźwiękową, mechaniczną. „Żywe organizmy są również w stanie absorbować energię i zamieniać ją w inne rodzaje energii. Jednak komputery nie są zdolne do wzrostu, rozwoju, reprodukcji, brakuje im metabolizmu.