GDZ Historia Ukrainy 5 klasa. Podręcznik [Vlasov V.S.] 2013

03.09.2019, icon

1 399,

Przygoda w starożytnym Chersonese
„Och, jakie to dobre! Yarina zawołała, gdy zobaczyła morze. - I nie to sobie wyobrażałem. Minęło już kilkanaście godzin podróży, więc Yarinka dołączyła
Grupa dziewcząt, które entuzjastycznie pytały przewodnika o mieszkańców głębin morskich. Podczas gdy firma miała śpiewać o tym, gdzie na wybrzeżu można podnieść perłowe muszle na naszyjniku, chłopaki już błąkali się po wodzie, warcząc niemal w pasie. Przewodnik, wcale nie zawstydzony ciekawością dziewczyn (najwyraźniej przyzwyczaił się do wieloletniej pracy w dzieciach
obóz), opowiadał o delfinach-afalinach - największych zwierzętach Morza Czarnego. Tak, słysząc chłopaka nieodpowiedzialnego chłopca, historia wybuchła.
- Wygląda na to, że mamy już pierwszy odrzutowiec - powiedział.
A teraz chłopaki, otoczeni mokrym jak kolega przyjaciel, zapraszają do rozmowy o przygodzie. Bohaterem, a raczej ofiarą elementu morskiego, który jako pierwszy poczuł niepohamowaną siłę fali Morza Czarnego, był Petryk. Taki jest Kotigoroshko, ponieważ chociaż powiedział, że ukończył trzecią klasę, był mniejszy niż niektórzy uczniowie drugiej klasy, więc nie było zaskoczeniem, że fala go rzuciła.
- Dziś wystarczy - podsumował przewodnik. - Chodźmy do korpusu - zorganizuj, wysusz i zrelaksuj. Ponieważ jutro masz bogaty dzień do przeżycia. Chodźmy do miasta.
- Masz to - westchnęła Yarinka rozczarowana. - Nie mieliśmy czasu, aby opuścić miasto, ponieważ musimy tam pojechać ponownie. Nic do powiedzenia: dobry początek wakacji. Poranek następnego dnia wydawał się cichy i pochmurny. „Mamy kolejny wstręt. Południe nazywa się „- zakręcono kołek Yarinki, usadowiwszy się przy oknie autobusu turystycznego.
- Dobrze, że dzisiaj jest pochmurno - powiedział przewodnik, gdy autobus się poruszał. „Najwidoczniej mały syn przepraszający za ciebie wie, że właśnie przybyłeś i wcale się nie opaliłeś”. Tak przy okazji, prawda?
Zapomniane notatniki, ołówki, markery? Zobaczysz tak wiele, że warto pisać i rysować od razu, aby w szkole było coś do powiedzenia.
- Co, twoim zdaniem, nie widzieliśmy mostu? - odpowiedziała Yarinka.
- Tak - nie. Dla miasta, do którego jedziemy, ponad dwa i pół tysiąca lat. Zbudowali go na brzegach Zatoki Sewastopolskiej, osadników greckich, którzy znaleźli swoją drugą ojczyznę na ziemi krymskiej. Tutaj i oni przybyli. Teraz wkroczysz na ziemię starożytnego Chersonese.
Dzieci wylały się z autobusu i znalazły się na wzgórzu, z którego otworzyła się panorama wykopalisk. Zwrócono uwagę na mury miejskie. Wykonano je z białych kamiennych bloków, a dotyk był zaskakująco ciepły. „Jako dziadek w piecu” zauważył w duchu Yarinka, której nieprzyjazny nastrój wyparował jak kropla słonej wody z gładkich kamyków.
Mury Chersonesos, które wznosiły się na wysokość około 10 metrów, były szczególnie pod wrażeniem facetów, którzy zaczęli się o nie spierać, lub jak łatwo było je pokonać w starożytności. Z opowieści przewodnika dzieci dowiedziały się, że nazwa „Chersonez” pochodzi od greckiego słowa „półwysep”. Od samego początku istnienia miasto miało czysty prostokątny budynek. Proste ulice osiągnęły szerokość sześciu metrów i były mocno zabudowane. Archeolodzy odkryli teatr miejski, mennicę, wiele mieszkań, budowle domowe - zakłady winiarskie, piece ceramiczne, solanki, sauny. Do naszych czasów przetrwały pozostałości greckich świątyń. Najbardziej zaskakujące jest to, że wszystko to można zobaczyć na własne oczy, dotknąć ręką, zajrzeć do środka. Więc kiedy wycieczka się skończyła, a dzieci mogły przenieść swój oddech w cień, ponieważ nie było wzmianki o chłodzie poranka, nikt nie pomyślał o odpoczynku. Wszyscy rozproszyli miasto, aby jeszcze raz spojrzeć na zabytki.
Yarinka z przyjacielem pobiegła do teatru, ponieważ chciała zostać sfotografowana na kamiennych ławkach.
Spacerując po amfiteatrze, dziewczyny osiadły na kamiennej lawie. I tutaj Yarinsky chciał spróbować siebie jako aktorki. Przeskakując z kamieni na kamień, dotarła do sceny i nagle chwyciła kamienną półkę i ... Wszyscy okrążyli głowę. Przez chwilę dziewczyna odzyskała przytomność i rozejrzała się wokół. Szczupli opaleni mężczyźni biegli wokół niej w lekkiej odzieży - płaszcze i czapki. Yurba zasugerował: wydaje się, że wszyscy byli czymś podekscytowani. Wstając, Yarinka
jak bardzo się odwrócił, zastanawiał się, gdzie się ukryć. Niedaleko od rogu ulicy zobaczyła duży budynek ozdobiony rzeźbionymi kolumnami i poszła tam. „Być może najbardziej nie do poznania będę w skrajnej kolonii” - pomyślała Yarinka i próbowała się tam wślizgnąć. I nagle - z kimś nie przegapiono. Ci, których widziała, zdezorientowali ją jeszcze bardziej. W cieniu kolumny ukrywał się nieudacznik Petrik - ten, który otworzył sezon kąpielowy w przeddzień.
„Czy zawsze tęsknisz za kłopotami?” Zapytała Yarinka. „Zdarza się,” przyznał chłopiec, „choć to pierwszy raz”. Wyobraź sobie, że złapałeś się na cegłach i ... Wędrując tutaj. Ale to nie o to chodzi, lepiej przyjrzyjmy się tym ludziom, może dowiemy się, co się z nami stało i jak wydostać się z tej przygody. ”
Grecy zebrali się na głównym placu miasta - agorze. Urocza wiklina, powracająca w różnych kierunkach, uroczyście ogłosiła: „Śmiało! Śmiało! Wkrótce plac stał się ciasny dla ludzi - niemal całe miasto natknęło się. To prawda, że byli tu tylko mężczyźni - tak w greckiej polityce. W fali przemocy czcigodny obywatel zwrócił się do obywateli. Powiedział, że czas poświęcić się młodym ludziom. Wystąpiło kilkudziesięciu młodych mężczyzn, którzy z kolei
Przynosząc oczy do nieba, ślubowali przysięgę: „Przysięgam na bogów i olimpijskie boginie, że nie zdradzę Chersonezu. Będę służyć ludziom i doradzać mu najlepsze i najbardziej sprawiedliwe dla państwa i obywateli ...
Yarinka, uderzona widokiem i usłyszana, spojrzała na swojego towarzysza. I to jest na czas, ponieważ ponownie złapał kamień na chodniku i upadł. Yarinka złapała go za ramię i poczuła, że leci w wąwóz. A kiedy wstał, był blisko sceny teatru Chersonesus. Dziwnie, siedząc obok niej, pocierając kolano, Petrik. „To jest lot!”
- odezwała się tylko Yarinka.
Pod koniec wycieczki do Chersonesos dzieci odwiedziły muzeum znalezisk archeologicznych. Przede wszystkim wybito marmurową płytę, wyrzeźbioną w słowach przysięgi chersonesites. Kiedy przewodnik czytał tekst widoków, Yarinka poczuła oczy i rozejrzała się. Petryk, uśmiechając się radośnie, szepnął: „Zeus, Hey, Helios, Virgo, olimpijskie bóstwa! Nie wyobrażam sobie żadnej nieuczciwej sprawy przeciwko jakiemukolwiek obywatelowi ...