GDZ Historia powszechna 6 klasa. Podręcznik [Bandrowski O.G., Wlasow W.S.] 2014

11.10.2019, icon

2 360,

§ 35. Edukacja, nauka, edukacja i życie rodzinne w starożytnej Grecji
Page 175 Oceń siebie
1. Z czym lub z kim powstaje termin używany dzisiaj: filozofia, akademia, liceum, nauczyciel? Co oznacza każde słowo?
Odpowiedź:
Różne polityki dzieci wychowywano na różne sposoby. Szczególnie w Sparcie państwo dbało o swoją edukację i edukację. Ale w innych miastach ukrywanie się było domem. Dziecko w wieku siedmiu lat zostało przekazane niewolnikowi przez sługę, który został nazwany nauczycielem.
Wyjątkowe znaczenie dla cywilizacji europejskiej miało powstanie nowego, odmiennego od mitologii, kierunku wiedzy o świecie i człowieku - filozofii. Filozofia powstała pod koniec VII wieku. do e. w Ionii Słowo filozofia ma pochodzenie greckie. Tłumaczy się to jako „miłość mądrości”. Filozofia bada najbardziej ogólne prawa rozwoju przyrody, społeczeństwa, człowieka.
Niedaleko Aten Platon założył pierwszą szkołę filozoficzną, w której studiowali wszyscy. Ta instytucja otrzymała nazwę Akademii od nazwy świętego gaju, zasadzonego na cześć bohatera Akademii, w którym się znajdowała. Arystoteles stworzył także pobliską szkołę filozoficzną w Atenach - Lickey. Tak to nazwano, ponieważ znajdowało się w pobliżu świątyni Apollona Likaysky'ego. Tam Arystoteles wykładał swoim uczniom podczas spaceru.
2. Jakie są chwalebne imiona Heracipte, Demokryt, Sokrates, Platon, Arystoteles, Herodot, Pitagoras, Hipokrates?
Odpowiedź:
W V wieku. do Pojawiły się pierwsze prace historyczne. Najwybitniejszymi historykami tamtych czasów byli Herodot, zwany „ojcem historii” i Tukidydes.
Z czasem nowa nauka - matematyka - oddzielona od filozofii. Najsilniejsza była szkoła matematyczna stworzona przez Pitagorasa. Na wyspie Kyos, w świątyni boga uzdrawiania i patrona lekarzy Asclepiosa, powstała znana szkoła medyczna, której założycielem był lekarz Hipokrates. Hipokrates jest uważany za twórcę medycyny naukowej.
Niezwykły zakres wiedzy został wyróżniony przez Arystotelesa. Trudno jest znaleźć taką gałąź nauki, która by nie została zbadana przez tego myśliciela. Naukowiec pozostawił prace z zakresu filozofii, matematyki, botaniki, medycyny, orzecznictwa itp.
Nauka ewoluowała tak szybko, że niektórzy filozofowie zaczęli twierdzić, że wszystkie prawdy naukowe zmieniają się i są niepewne. Sokrates miał wielu zwolenników. Wierzył, że prawdziwa (dokładna, wiarygodna) wiedza, pomimo ograniczonych możliwości człowieka, istnieje.
Nauki Sokratesa zostały opracowane przez jego ucznia Platona. To właśnie Sokrates uczynił głównego bohatera swoich dialogów - działa w formie rozmów. Platon był przekonany, że świat został stworzony przez idealny plan boskiego umysłu i nie może być znany do końca.
Filozofowie Heraklita i Demokryta przeżyli wiele chwały. Heraklit wierzył, że świat nie został stworzony ani przez bogów, ani przez żadnego z ludzi. W naturze, w życiu, uważał się za filozofa, wieczny ruch trwa, wszystko płynie i zmienia się. „Nie wejdziesz dwukrotnie do tej samej rzeki” - zapewnił Heraklit. Demokryt zasugerował, że wszystko w naturze składa się z małych cząstek - atomów.
3. Jaki rodzaj edukacji otrzymali starożytni Grecy?
Odpowiedź:
Do siedmiu lat dziecko było pod opieką matki lub pielęgniarki. Dziecko w wieku siedmiu lat zostało przekazane niewolnikowi przez sługę, który został nazwany nauczycielem. Później chłopcy zaczęli chodzić do szkoły. Najczęściej mieli trzech nauczycieli. Pierwszy nauczył dzieci czytać, pisać i liczyć. Druga - muzyka, a trzecia śledziła ich rozwój fizyczny. Do dalszych badań należało zapłacić. Głównymi tematami od 12 lat była gramatyka (literatura, głównie poezja), retoryka - sztuka elokwencji. W wieku 16 lat edukacja została ukończona i był to okres 2-3 lat ćwiczeń sportowych. W wieku 18 lat młody człowiek wszedł w wiek efibii (początkowej 2-letniej służby wojskowej lub straży granicznej). Po jej ukończeniu jej mąż został uznany za dorosłego. Mógł kontynuować naukę w elitarnych szkołach filozoficznych.
4. Jakie są cechy małego życia rodzinnego?
Odpowiedź:
Grecy stali się pierwszymi ludami starożytnymi, którzy przestrzegali zwyczaju, zgodnie z którym mąż powinien mieć jedną żonę. W większości przyszły mąż wybrał ojca dziewczyny. Zaprosił panny młode i przez pewien czas obserwował ich zachowanie. Tylko w Sparcie przyszła żona musiała ją (za jej zgodą) porwać.
Małżeństwo poprzedzone było zaręczynami, ale obietnica nie została udzielona przez dziewczynę, ale przez jej ojca lub brata. Rodziny i przyjaciele rodziny zostali zaproszeni na wesele. W jej pokoju nie było panny młodej, która siedziała pod zasłoną wśród swoich koleżanek. Po uczcie młodzi ludzie pojechali do domu męża. Mąż zaniósł swoją pannę młodą do domu, a goście zwijali nowożeńców z datami, orzechami, małymi monetami.
Po ślubie kobieta straciła niezależność. Nie podjęła żadnych decyzji, została pozbawiona prawa do odejścia bez pozwolenia z żeńskiej połowy domu. Kobiety usiadły tylko wtedy, gdy rodzina zjadła obiad bez gości. Z domu kobieta mogła wyjść tylko po to, by pójść do świątyni, a potem ze swoim mężem.