GDZ Historia Ukrainy 5 klasa. Podręcznik [Vlasov V.S.] 2013

03.09.2019, icon

1 305,

Czytaj dalej w wolnym czasie
Podwójnie
- Kiedy nazwali go Vitya? - ciągnąc za rękę ojca Malko.
- Nadal chcesz być zły na bogów - powiedział ostrożnie ojciec, patrząc w niebo, które z jednej strony grzmiało burzowymi chmurami.
Ojciec i syn przyszli do brzegów Pochainy, nazywali przewoźnika.
„Wujku, a może wiesz, dlaczego nazywano ich władcą Góry
Jesteś dumny? - zakradł się do chłopca, ale łódź kołysała się na miękkich falach.
Chciał porozmawiać, przewoźnik był zachwycony: niech ten czcigodny mistrz pozostanie sam ze swoimi nieszczęściami, ale będę lamentować nad małym Podolskim bazikalem.
„Ludzie mówią inaczej”, historia zaczęła się powoli.
- Ponieważ Oleg usiadł na Górach, jak żmije, miasto usłyszało plotki: kłamstwo zostało podjęte przez pałac książęcy, nie będzie sprawiedliwe i jego śmierć - nigdy nie ujrzy duszy Olega Vyrii. Coraz więcej
zło pospieszyło do starożytnych gór Kijowa, gdzie nasi dziadkowie i rodzice byli kiedyś szczęśliwi.
Bailey przemówił do Kyivites, ale nadal był posłuszny woli nieznajomego, ponieważ najstarszy perunow sam nazwał maga nowym władcą Vichy, wybaczając wszechmocnym bogom w Kijowie. Ich gniew zabił ostatniego Kijowa za zdradę wiary pradziadka. A to, co Perun pomaga mu, jest prawdą. Od ilu krajów zbiera hołd swoim wojownikom i nigdzie nie zna oporu! Łódź uderzyła w brzeg.
Nagle uderzył piorun i niebo zalało ciężkie krople. Nieoczekiwany deszcz zmusił cieśli do pozostania w towarzystwie rozmownego przewoźnika. „Wszystkie kłopoty u ludzi z długiego języka”, pomyślał, ale trzeba było czekać na złą pogodę w rzezi starego.
- Dziwne niespodzianki mówią o tym, że Oleg - niósł przewoźnika. - Jak gdyby widzieli, że podczas pełni księżyca sokolnik wylatuje ze swoich chat, leci gdzieś na górze Liska lub w Dorogozhichi, a następnie wpada do pasa węża i służy jako czarownica garbatego zizooka, która czasami pojawia się na targach Podolsk.
Z tych słów Malkov wysadził krew: stary nie myli się. Bo on widział ten sam chleb i dał mu chleb.
- Oleg ukrywa swoje czary. Ale nie można było się oprzeć.
To było podczas wędrówki do Bizancjum. Żona Olegowa, Sławuta, szczęśliwie poszła do morza, a morze minęło. Ale skomplikowane bizantyjczycy przekroczyli wejście do swoich gigantów. Rozciągnięty ogromny łańcuch przymocowany do kamiennych wież nad brzegiem zatoki Złoty Róg. Potem Oleg rozkazał wyciągnąć łodzie i położyć je na kołach. A nieznajomi zobaczyli niezapomnianą rzecz: pod przybijanymi żaglami okręty Oloe szalały w ich stolicy. Straszne kraje zamorskie: jak walczyć z władcą, który ma skrzydlate statki ?! Od tego czasu składają wielki hołd Kijowie. Wiadomość o zwycięstwie trafiła do Kijowa przed Olegiem. Jego imię nazywało się Mądrość dla jego mądrości ...
Późnym wieczorem stolarz z synem wrócił do domu. Tej nocy i cichy plusk Dniepru z jakiegoś powodu nie wymknął się smutny smutek. Jego ulice pokrywały niezwykłe zamieszanie: wszędzie płonęły ognie, ludzie wymieniali podniecenie, patrzyli na górę. Stamtąd, z wysokiej góry Kijowa, z pałacu książęcego spadła wiadomość: Vitych Oleg zmarł. Spełniła się stara przepowiednia o śmierci konia. Oleg nie tęsknił za Doleyem. Jego lojalny koń Swan zmarł dawno temu. Ta śmierć miała miejsce, ukrywając żmiję pod przemytą, rozmrożoną wodą i deszczem kości Lebiediewa. Gwiazdy płonęły, a na turnieju Podilsky, zizooka pochylił się przez lata, mówiła o ostatnich chwilach Olega. Zatruty przez węża zażądał zobaczyć grób Askolda.
- Oleg pochylił głowę lub roześmiał się, albo kobieta płakała - i powiedziała: „Twoje miasto nie stało się moim domem. Wygrałeś pojedynek, książę.